Wady wymowy u trzylatków – ważne a zaniedbywane

Wady wymowy są powszechne. Specjaliści są zdania, że problem jest ogromny, a dzieci mówią coraz gorzej. W grupach przedszkolnych, niezależnie od regionu Polski, terapią logopedyczną objęte są nie jednostki, ale spore grupy dzieci, czasami nawet większość. Eksperci apelują, by reagować znacznie szybciej, zanim dziecko skończy 5-6 lat, a to właśnie wtedy zazwyczaj dziecko trafia pod opiekę logopedy. Warto korygować już wady wymowy u trzylatków! Szybka interwencja zwiększa sukces terapii!

Wada wymowy pojawia się znacznie wcześniej niż myślisz…

Większość rodziców żyje w przekonaniu, że wady wymowy u dzieci pojawiają się około 5-6 roku życia, a nawet później. Tymczasem mogą być one obecne znacznie szybciej. I tak zazwyczaj się dzieje…

Już na bardzo wczesnym etapie rozwoju mowy wady mają szansę być z sukcesem korygowane, co pozwala uniknąć wielu problemów w przyszłości. Niestety złe wymawianie jednej głoski pociąga bowiem za sobą nieprawidłowe wypowiadanie innej. I tym samym „drobna” wada wymowy często staje się dużo poważniejsza.

Dobrze interweniować w odpowiednim momencie, by temu zapobiec! Bardzo istotne jest, by mieć wiedzę, co jest wadą, a co nie.

Wada wymowy – czyli, co to właściwie jest?

Wady wymowy należy rozpatrywać pod kątem wieku. To, co jest normą u dziecka trzyletniego, będzie już wadą u sześcioletniego. Innymi słowy: na więcej „pozwalamy” młodszym dzieciom, a więcej wymagamy od starszych – co jest logiczne.

Często jednak rodzice nie mają wiedzy, jak powinno mówić dziecko dwuletnie (!), czy trzyletnie i kiedy rozwija się wada wymowy. Większość nie bierze nawet pod uwagę wizyty u logopedy, bo zwyczajnie zakłada, że „wszystko jest w normie” i dziecko ma jeszcze czas.

Mowa trzylatka powinna być zrozumiała dla otoczenia

Dziecko dwuletnie ma jeszcze prawo „mówić po swojemu”, jednak już dziecko trzyletnie powinno wyrażać się w sposób zrozumiały dla otoczenia.  Jeśli maluch nie jest w stanie skutecznie porozumieć się z obcą osobą, powinno wzbudzić to w rodzicu niepokój i motywację odwiedzenia logopedy.

Mowa trzylatków: głoski szumiące

Dziecko trzyletnie, mimo że już zrozumiałe dla otoczenia, nie będzie mówiło jak dorosły. Większość dzieci w tym wieku nie mówi pewnych głosek, na przykład: „sz”, „cz”, zamiast nich wymawia „s”, „c”, czyli wypowiada „salik”, „capa” zamiast „szalik”, „czapa”. Tym nie należy się martwić, bo brak głosek szumiących u trzylatka jest normą rozwojową.

Kiedy dziecko zaczyna wymawiać głoski szumiące i „r”?

Pod koniec czwartego roku życia dziecko powinno wymawiać już wszystkie głoski: sz, s, cz, dż, s, z, c, r. W spontanicznych wypowiedziach, w zdaniach, nadal może jednak dochodzić do ich zamiany, czym nie trzeba się niepokoić.

Do logopedy należy się udać, jeśli dziecko sześcioletnie nie mówi „r” , a pięciolatek nie mówi „sz”, „cz”, „dż”, itd.

Przeczytaj, kiedy dziecko wymawia głoskę „r” i jak wspomóc naukę wymawiania tej trudnej głoski.

W przypadku młodszych dzieci, około trzyletnich należy zwrócić uwagę na inne kwestie…

Wady wymowy u trzylatka – co powinno Cię zaniepokoić?

Trzylatek powinien wymawiać:

• prawidłowo głoskę „s” i inne syczące, a także z, c, dz, sz, ż i inne. Jeśli w trakcie ich wymawiania, język układa się między zębami, rozwija się wada wymowy, która często jest bagatelizowana. Niestety z tej wady dziecko samo nie wyrasta. Maluch uczy się w ten sposób wypowiadać, a nieprawidłowość się utrwala. Seplenienie międzyzębowe utrwalone jest trudne do wyeliminowania. Im dłużej dziecko tak mówi, tym nawyk jest mocniejszy, a walka z nim skomplikowana. Dlatego tak ważne jest by je korygować na etapie powstawania problemu, czyli wtedy, kiedy dziecko zaczyna mówić. Jeśli dziecko układa język między zębami w trakcie wymowy, reaguj od razu! Nie czekaj aż samo przejdzie!
• prawidłowo głoski syczące – zdarza się, że dziecko ma boczną wymowę głosek syczących, seplenienie boczne i jest to wada. Szczelina nie tworzy się wzdłuż linii środkowej języka, ale w jego częściach bocznych.
• głoski dźwięczne – jeśli trzylatek nie wymawia głosek „w”, „b”, „d”, należy udać się do logopedy.

Wszelkie wątpliwości i pytania warto wyjaśniać u specjalisty. Zawsze lepiej zareagować za wcześnie i dowiedzieć się, że wszystko w porządku, niż zbagatelizować problem i doprowadzić do jego utrwalenia, co utrudnia późniejszą terapię logopedyczną.