Już niedługo wiele maluchów zadebiutuje w roli przedszkolaka i wielu młodych rodziców stanie przed trudnym zadaniem – rozstaniem się ze swoją pociechą na dłuższy czas. Jak to zrobić, by takie rozstanie było dla dziecka jak najmniej stresujące? Oto kilka podpowiedzi.
1. Jeżeli planujemy w najbliższym czasie zapisać nasze dziecko do przedszkola, odpowiednio wcześniej porozmawiajmy z nim o naszych planach. Każde ważne wydarzenie warto wcześniej oswoić, przemyśleć na swój sposób, stąd należy dać naszemu dziecku na to czas.
2.
Zapoznajmy debiutanta z nowym rytmem dnia i z nowymi zwyczajami, np. wcześniejsze wstawanie, drugie śniadanko już w przedszkolu.
3. Rozmawiajmy o dzieciach w rodzinie lub wśród znajomych, które już rozpoczęły swoją przygodę z przedszkolem – być może warto zaaranżować wspólne spotkanie, by uzyskać informacje z pierwszej ręki, np.: bardzo lubię chodzić do przedszkola, bo tam świetnie się bawię…
4. Niezwykle ważne w tych pierwszych dniach pobytu oseska w przedszkolu jest jego pozytywne nastawienie. To my, rodzice, przekazujemy dzieciom nasz entuzjazm, więc starajmy się przedstawić przedszkole jako miejsce przyjemne, pełne ciekawych zdarzeń i przygód, podczas których nie będzie czasu na nudę.
5. Zapoznajemy malca z miejscem, z jego salą, w miarę możliwości z rówieśnikami oraz kadrą przedszkola, bierzmy aktywny udział w dniach otwartych.
6. Pozwólmy dziecku aktywnie uczestniczyć w przygotowaniach do bycia przedszkolakiem (samo niech wybierze kapcie, worek, ulubioną zabawkę).
Specyfika okresu adaptacyjnego w przedszkolu
Rozstanie na długie godziny z dzieckiem, które stale było z mamą czy tatą (lub ukochaną babcią) to także trudna sytuacja dla samych opiekunów. Tutaj pomocna będzie znajomość specyfiki okresu adaptacyjnego dziecka. Musimy liczyć się z faktem, że okres ten może trwać nawet do ok. 3 miesięcy. Charakteryzuje się on głównie odczuwaniem przez dziecko lęku (tzw. lęku separacyjnego) spowodowanego wkroczeniem w nowe, nieznane środowisko i zerwanie ciągłego, bliskiego kontaktu z rodzicami (głównie z mamą). Stres związany z rozstaniem może przejawiać się na różne sposoby: zaburzeniami snu, łaknienia, zaburzeniami fizjologicznymi, bólami brzucha, płaczliwością, apatią, niegrzecznym zachowaniem w domu. Największy lęk odczuwa dziecko tuż przed rozstaniem z opiekunem i kilka minut po rozstaniu. Wówczas należy przygotować się na długie uściski, płacz lub niekiedy nawet rozpaczliwy krzyk dziecka. Mając taką wiedzę, wiemy, czego możemy się spodziewać.
Idealnie byłoby, gdyby nasze przedszkole ułatwiło adaptację, oferując w czasie okresu adaptacyjnego dyżur psychologa będącego do naszej dyspozycji. Pozwoliłoby to uspokoić niejednego rodzica i rozwiać jego obawy. Taka osoba mogłaby pomóc ujednolicić postępowanie rodziców w domu i nauczycielek w przedszkolu, by dziecko miało spójny „front wychowawczy”. Jasne i spójne reguły i zasady postępowania z dziećmi zawsze sprawiają, że kilkulatki szybciej odnajdują się w nowym dla siebie miejscu i łatwiej integrują się z grupą.
Pierwszy dzień w przedszkolu
Co zatem zrobić, kiedy ten „pierwszy dzień” będzie zbliżać się wielkimi krokami? Warto odpowiednio się przygotować, by początki są ważne i wtedy kształtuje się nastawienie dziecka do nowego miejsca.
we wrześniu posyłamy córkę do przedszkola…teoretycznie fajnie, bo mała będzie miała możliwość do częstych kontaktów z dziećmi. z drugiej strony trochę będę tęsknić. Matylda dotąd była ze mną w domu…boję się nie jej reakcji, ale swojej.