Sanki dla dziecka: jakie kupić?

W dużych marketach, osiedlowych sklepach, galeriach handlowych, w internecie. Sanki w sezonie można kupić niemal wszędzie. Myliłby się ktoś, kto twierdzi, że sanki to sanki. Wśród dostępnych modeli jest wiele typów sanek mających swoje zalety oraz wady. Niektóre różnią się jedynie detalami, inne natomiast można odróżnić już na pierwszy rzut oka. Testujemy dla Was trzy modele, a poniżej wspominamy o innych interesujących opcjach.

Wioleta

Z zamiłowaniem pochłania wszelką wiedzę na temat wychowywania dzieci, gotowania oraz dziedzin kosmetyki. Zagorzała zwolenniczka karmienia piersią i jak najczęstszego chwalenia dzieci.

Drewniane sanki z metalowym oparciem

Nasze sanki, jak na chłopca przystało, są w barwach niebieskich. Siedzisko wykonane z dość mocnego drewna bukowego, zaś płozy i oparcie z metalowych rur. Oparcie jest bardzo przydatne zwłaszcza dla maluchów, zapewnia bezpieczeństwo i komfort jazdy, niestety metalowe rurki lubią wżynać się w plecy dziecka, mimo grubej kurtki. Wadą oparcia jest również to, że kiedy  próbuje się podłożyć poduszkę pod plecy, po chwili zabawy spada, trzeba jej ciągle pilnować, by nie zgubić podczas jazdy – bo niestety pomysłodawca sanek nie pomyślał o tym, że jednak przestrzeń między górną częścią oparcia a siedziskiem jest zbyt duża.

Dodatkowo oparcie można zdjąć (jeśli dziecko jest zbyt duże lub gdy po prostu przeszkadza w zabawie), jednak my nigdy z tej opcji nie korzystaliśmy. Wielkim plusem oparcia natomiast jest możliwość pchania sanek przez dziecko.

Sanki są też  w pełni bezpieczne , bez ostrych krawędzi czy wystających elementów. Kolejnym plusem jest lekkość sanek, bez problemu można kilka razy dziennie wnosić je po schodach. Dodatkowo sanki posiadają mocny sznurek do ciągnięcia. Sanki służą nam drugą zimę, farba nie odpryskuje a drewno wygląda jak nowe.Podczas śnieżnych zabaw są świetne, bez problemu ślizgają się i nie są wywrotne.Ceny sanek zaczynają się od ok. 60 zł wzwyż – wszystko zależy od producenta.

Ewa

Zdecydowanie nie Matka Polka. Stara się pogodzić wychowanie dziecka z egoistycznymi pobudkami. Gdy widzi małą kopię siebie, czuje, że żyje.

Sanki z podnóżkiem

Posiadamy drewniane sanki, które wzmocnione zostały lakierowanymi, pozbawionymi elementów łączenia rurami, dodatkowo zabezpieczonymi specjalnym preparatem chroniącym przed korozją. Stabilne, solidnie wykonane, udźwigną dwójkę dzieci, a nawet sporo ważącą dorosłą osobę.

Siedzisko zostało mocno przymocowane za pomocą śrub do stelaża. Na komfort jazdy wpływa to, że wykonano je z drewnianych desek, będącymi doskonałym izolatorem przed zimnem i bezpośrednim kontaktem ze śniegiem. Nasza pociecha może skorzystać z oparcia, na które jednak radzę nałożyć złożony koc, albo poduszkę, by zwiększyć komfort małego pasażera. Element ten możemy w dowolnym momencie zdemontować. W przypadku maluchów, które lubią aktywną jazdę, sprawdzają się dołączone drewniane podnóżki.
Niestety sanki nie posiadają amortyzatorów ani prowadnicy. Kierować nimi może wyłącznie osoba, ciągnąca za długie i wytrzymałe ,,lejce”.
Na ich korzyść przemawia niska waga oraz atrakcyjna cena i dostępność w sklepach.

Dorota

Lubi dyskutować na wiele tematów. Nie zna tematów tabu. Nie lubi przesady oraz forsowania tylko jednego trendu w wychowaniu.

Sanki drewniane z oparciem i drążkiem do pchania i ciągnięcia

Zdecydowaliśmy się na sanki dostępne w ofercie Fortus – sanki wykonane z drewna bukowego. Jest to klasyczny model idealny dla starszych i młodszych dzieci. Posiada wygodne oparcie, dzięki czemu maluch może siedzieć, a nawet swobodnie w śpiworku się położyć oraz wyprofilowany kształt, pozwalający na ułożenie nóg lekko niżej niż pozostałych części ciała.

Sanki są bardzo wygodne w prowadzeniu głównie dlatego, że posiadają drążek, który może służyć do pchania oraz do ciągnięcia (w zależności, jak go ułożymy). To bardzo praktyczna opcja, nie spodziewałam się jak bardzo. Ciągnięcie jest generalnie niezawodne, nawet wtedy, kiedy chcemy przejechać po odśnieżonym chodniku z niewielką ilością śniegu, natomiast funkcja pchania pozwala chodzić z sankami jak z  wózkiem i odetchnąć w trakcie dłuższych spacerów. Niewątpliwy plus to również możliwość obserwacji dziecka, bez konieczności odwracania się.

Są jednak też minusy: wykonanie sanek w 100% z drewna sprawia, że są one dość ciężkie (podczas w noszenia, ale również wtedy, kiedy chcemy szybciej się poruszać po nierównym terenie). Nie ma także możliwości demontażu oparcia. Istnieje jednak opcja zdjęcia drążka, który jest mocowany na śruby.

A Wy jakie sanki macie?

W ofercie wielu producentów są sanki dla bliźniąt, ciekawie prezentujące się sanki z pianki (ale czy praktyczne i trwałe?), jak również sanki kupowane z pchaczem (bez opcji przekładania) i osobno paskiem do ciągnięcia (ten element można dodatkowo dokupić za kilka złotych). Ponadto osobną kategorię stanowią sanki do zjeżdżania, które pozwalają na błyskawiczne poruszanie się i ślizganie się po górkach.

Podzielicie się swoimi doświadczeniami?