„Posiadanie psa jest jak posiadanie dziecka? Serio? Nie obrażaj nas” – List

„Ze zdumieniem słyszę o tym, jak dorośli ludzie, inteligentni i na wysokim poziomie mówią o swoich czworonogach jak o dzieciach. Ba, wręcz porównują wychowywanie dzieci do opiekowania się psem. Są z tego powodu niemal dumni. Idą nawet o krok dalej, wychodząc z założenia, że wszystko wiedzą o odpowiedzialności, bo mają psa, dziecka nie muszą, ponieważ czworonóg świetnie wypełnia puste miejsce w rodzinie. Serio? Naprawdę sądzisz, że sikający pod siebie szczeniaczek jest równie wielkim wyzwaniem, jak niemowlę?

To nie tak, że się nie znam, bo nie mam psa. Mam i wiem doskonale, na czym polega więź ludzi ze zwierzętami. Miałam psa na długo przed tym zanim zostałam mamą, znam temat przytulania i całowania psa, kupowania mu różnych zabawek, pozwalania na spanie w jednym łóżku. Ale nigdy przenigdy, nawet pół żartem pół serio, nie porównałabym psa do dziecka.

Twój pies nie jest Twoim dzieckiem, dlatego nie mów, że jest. To naprawdę nie to samo. Mam dzieci i mam psa – dzieci i psy nie są pod żadnym względem takie same. Tak opieka nad małym człowiekiem i zwierzęciem wymaga odpowiedzialności, ale stawka jest inna.

Pies przechodzi podobne etapy, jak dziecko, ale jeśli chodzi o szczegóły to różnice są kolosalne! Zdarza się, że szczeniak obudzi się w nocy, czy zachoruje i będziesz go godzinami głaskać czule po karku. Jednak to niemowlę wymaga od Ciebie tego typu poświęceń niemal każdej nocy, kiedy budzi się na karmienie. Na psa nie musisz zwracać uwagi cały czas, gdy się obudzi, małe dziecko natomiast trzeba mieć zawsze na oku. Szczeniak może obdarzać masą emocji, ale to dziecko przytuli się, otoczy małymi rączkami i powie „kocham Cię”.

Mam nieodparte wrażenie, że wielu osobom się pomieszało w głowie, bo zaparcie walczą o prawa zwierząt, stoją na straży ich dobrobytu, dbają i pielęgnują i są przekonani, że to tak, jakby troszczyli się o własne dziecko. To nie to samo. Pies to nie zastępnik dziecka. ” Marta