Nauka angielskiego dla dzieci – kiedy zacząć?

Córka ma półtora roku. A ja nie uczę ją angielskiego. Jestem chyba złą matką. Przecież z każdej strony da się słyszeć, że im szybciej tym lepiej, że nauka przez zabawę daje doskonałe efekty, a dziecko od początku uczone obcych języków lepiej radzi sobie w życiu. Czy w ten sposób pozbawiam mojego brzdąca najlepszej okazji do nauczenia się angielskiego? Mam mieć wyrzuty sumienia?

Na naukę nigdy nie jest za późno?

Ale czy może być za wcześnie? Przeglądając wiele for internetowych, mam wrażenie, że żyjemy w dziwnym świecie. Dzisiaj nie mówi się o rozpoczęciu nauki angielskiego w przedszkolu, ale w żłobku, a nawet jeszcze wcześniej: o nauce od kołyski. Maluch ma się osłuchać, pośpiewać, pokiwać się w rytm dźwięków, czemu towarzyszą angielskie słówka. Zadaniem rodziców jest wychowanie dziecka dwujęzycznego, które z równą swobodą, co po polsku będzie mówić po angielsku.

Za każdą lekcję każe się nam słono płacić. Wiadomo, trzeba przygotować materiały dydaktyczne, mieć odpowiednią salę, budynek dostosowany do potrzeb małych dzieci, zapłacić godziwą wypłatę wykwalifikowanej lektorce, nagrodzić ją za jej trud, umiejętności i poświęcenie. Naszymi dziećmi nie może się przecież opiekować osoba od razu po studiach, ale ktoś, kto będzie miał dobry akcent (wiadomo, jak wielki wpływ na poprawność wymowy ma sposób podkreślania poszczególnych dźwięków), musi być to też pani o wystarczającej cierpliwości. Trzeba znaleźć taką osobę, która zachowa zimną krew, kiedy roczne dziecko zamiast powtarzać „horse” lub „duck” odgryzie papierowemu konikowi głowę lub zbyt namiętnie zabierze się za zgniatanie narysowanej na kartce kaczki. Gdy czytam wymagania stawiane nauczycielom języka angielskiego dla dzieci oraz przeglądam program nauczania – łapię się za głowę i nerwowo się uśmiecham. A może to moje nieprzekonanie to objaw zacofania?

Motywacja a chłonność

Mówi się, że dzieci od pierwszych miesięcy życia chłoną naukę jak gąbka, że wszystko pojmują w mig. Dlatego maluchy mieszkające z rodzicami za granicą nie muszą się uczyć języka, po prostu słuchają i powtarzają. Nie wiedzą, że się uczą, z językiem obcują na bieżąco. To akulturacja, a nie nauka w klasycznym wydaniu. To przejęcie języka charakterystycznego dla innej kultury w wyniku bezpośredniego z nim kontaktu.

Nauka języka w przypadku małych dzieci to natomiast „lekcje”, które o określonej godzinie zaczynają się i kończą. Nawet jeśli są przeprowadzane w formie zabawy, to jednak rozpoczynane są z myślą o tym, by dziecko czegoś nauczyć. Zastanawiam się, czy warto płacić kilkaset złotych miesięcznie po to, by maluch posłuchał angielskich piosenek lub poklaskał w rytm zagranicznej muzyki? A może lepiej taką formę rozrywki zapewnić maluchom w domu? Tylko ilu rodziców tak naprawdę wytrwa w postanowieniu?

Wybaczcie, jestem sceptyczna. Ciągle pozostaje przy przekonaniu, że zmobilizowany do nauki nastolatek, który potrafi skupić uwagę na dłużej, jest w stanie szybciej i skuteczniej nauczyć się angielskiego niż przykładowo roczne dziecko, które ma dużo większe „problemy” – naukę mówienia w ojczystym języku, naukę wspinania, balansowania ciałem, sugerowane przez rodziców wyzwanie zamiany pieluch na nocnik, itd. Jak na małą głowę – to chyba wystarczająco dużo.

Mimo to, postaram się nie zrażać. W końcu dobro dziecka najważniejsze…Postanowiłam, że dla Was dowiem się, jak i gdzie dziecko może uczyć się angielskiego. Zbadam, czy rzeczywiście rodzice uczą maluchów angielskiego od kołyski, czy zapisują na zajęcia, gdy brzdąc zaczyna chodzić i czy ćwiczą obce słówka w domu. Jednak zanim o tym, zacznijmy od teorii i od sporu ekspertów w tym temacie.

Kilkulatek – czego można wymagać?

Specjaliści są zdania, że nauka angielskiego dla kilkulatka to przede wszystkim zabawa. Polegająca na oglądaniu anglojęzycznych filmów, bajek, zajęć z rysunku, gimnastyki, rytmika z umuzykalnieniem. Po takich zajęciach czterolatek nie musi wcale odpowiadać na pytania zadane w obcym języku, ani tym bardziej opowiedzieć bajkę. Ma się osłuchać.

Z drugiej strony wielu ekspertów jest zdania, że wbrew powszechnym mniemaniom, małe dzieci uczą się języka bardzo wolno. Szybko zapamiętają słowa, jednak równie szybko je zapominają. Nie potrafią skupić uwagi, ciągle się kręcą, a usiedzenie w miejscu przez dłużej niż 5 minut w pełni skoncentrowanym to nie lada wyczyn, stąd łatwo się uczą, ale wiedza na długo im w głowie nie pozostaje. Dlatego ta grupa ekspertów zastrzega, że zamiast popadać w histerię i wymagać od dziecka czegoś zdecydowanie ponad jego możliwości, lepiej wyważyć swoje emocje i podejść do nauki języków obcych w sposób bardziej realny.

Są też eksperci, którzy stoją po stronie przekonania, że nawet jeśli nauka języka obcego do szóstego roku życia nie pozwoli nam obserwować jakichś spektakularnych efektów, to warto ją rozpocząć i kontynuować po to, by przyspieszyć proces nauki wtedy, kiedy maluch pójdzie do szkoły.

I co ja na to? Chyba jestem bliska przekonaniu, że można zacząć wcześniej, ale nic się nie stanie, jeśli zdecydujemy pomału oswajać malucha z językiem obcym w przedszkolu. Przy odrobinie konsekwencji dziecko szybko nadrobi zaległości nawet wtedy gdy zacznie uczyć się języka angielskiego w wieku siedmiu lat, czy później. Takie jest moje zdanie. A jakie jest Wasze?

No dobrze. Tyle teorii. Zabierzmy się za przegląd oferty, jaką mają szkoły językowe dla najmłodszych dzieci.

Music Babies dla dzieci od szóstego miesiąca życia

Na pierwszy ogień idzie szkoła pod patronatem Musical Babies. Odnajduje dane kontaktowe osób proponujących zajęcia dla maluchów w moim mieście (przedszkole niepubliczne Humpty Dumpty w Osielsku, Bydgoszcz). Dzwonię i otrzymuję szczegółowe informacje.

Zajęcia odbywają się w różnych grupach wiekowych, zaczynając od maluszków, które mają sześć miesięcy, poprzez dzieci roczne, dwuletnie i starsze. Maluchy wraz z rodzicami spotykają się na nauce raz w tygodniu. W godzinach popołudniowych. Każde zajęcia trwają 45 minut. Pół godziny przeznacza się na naukę wierszyków, piosenek i rymowanek. Dziecko na sali jest razem z opiekunem (lektorem) oraz jednym z rodziców. Moja rozmówczyni sugeruje, że najlepiej jeśli maluchem opiekuje się zawsze ta sama osoba: mama lub tata, by potem po ukończeniu zajęć móc kontynuować zabawę razem z nauką w domu. Pozostałe 15 minut to zabawa ruchowa, gimnastyka i wspólnie spędzony czas dzieci we własnym gronie.

Zapisy na kurs językowy Musical Babies odbywają się od września, stąd otrzymałam informację, że aktualnie nie jestem w stanie z oferty skorzystać. Cykl nauki kończy się w połowie czerwca. Po jego zakończeniu dziecko może rozpocząć naukę w kolejnej grupie. Moja rozmówczyni kusi mnie ofertą skorzystania z darmowych pierwszych zajęć, podczas których rodzic może aktywnie uczestniczyć z maluchem w zabawie/nauce, by sprawdzić, czy jest to propozycja, z jakiej chce skorzystać w przyszłości.

Jak kształtują się koszty? Za jednorazowe wejście zapłacimy 20 złotych. Dodatkowo obowiązuje wpisowe 50 złotych za książeczkę i płytę CD z muzyką dla dzieci – do wykorzystania w domu.

Jestem dociekliwa i pytam, czy do szkoły przychodzili też rodzice najmłodszych dzieci – sześciomiesięcznych. Pani grzecznie tłumaczy, że najmłodszym dzieckiem uczestniczącym w zajęciach był maluch 10-miesięczny. Wyjaśnia, że specyfika zajęć przystosowana jest do potrzeb nawet tak maleńkich dzieci i że z ich oferty korzystają szczególnie maluchy nie uczęszczające do żłobków i przedszkoli, po to, by zaspokoić choćby w niewielkim stopniu potrzebę socjalizacji takich maluszków. Być może komentarz ten został dodany ze względu na dość głośną zabawę mojej półtorarocznej córki dobiegającej w tle naszej rozmowy przez telefon.
Nie poprzestaję na tym. Przeszukuję internet dalej.

Szkoła Helen Doron

Kolejna oferta angielskiego dla najmłodszych, z jaką zdecydowałam się zapoznać, kierowana jest do dzieci od trzeciego miesiąca życia (!) do 22 miesiąca. Za tą propozycją kryje się rozsławiona szkoła Helen Doron, która funkcjonuje w Polsce już od 1999 roku, a została zapoczątkowana przez pochodzącą z Wielkiej Brytanii lingwistkę.

Sieć placówek uczących zgodnie z założeniami Helen Doron prezentowana na stronie jest naprawdę zdumiewająca. Chwytam za telefon. I tu niespodzianka. Dwa pierwsze telefony, które wybrałam nie odpowiadają: pierwszy nie istnieje, drugi mimo wielu prób, nie został odebrany.

W końcu udaje mi się dodzwonić. I znowu zaskoczenie, odebrał ciepły głos, w tle było słychać gaworzenie niemowlaka. Poczułam się jak na rozmowie z dobrą koleżanką.

Otrzymałam informację, że zajęcia w moim mieści odbywają się nie w placówce, która została wskazana na stronie, ale w innym miejscu (znowu minus za aktualizację treści na stronie) i są kierowane do dzieci, które ukończyły rok. Podobnie jak w przypadku poprzedniej szkoły zajęcia trwają w trybie rocznym (od września do czerwca). Każde spotkanie trwa 45 minut (choć w latach poprzednich dla maluchów jedynie przez pół godziny). Zapisy odbywają się przez cały rok.

Rodzice, którzy zapisują malucha zobowiązują się do codziennego odsłuchania płyt oraz do przeprowadzenia wskazanych zabaw każdego dnia przez 15-20 minut. By przekonać się do nauki z założeniami Helen Doron, można skorzystać z lekcji pokazowej, jednak w tym wypadku udział polega na obserwacji, a nie na czynnym udziale malucha.

Teraz koszty – każdego miesiąca zapłacimy 125 złotych. Jest to stały wydatek, który nie może być podzielony na wybrane zajęcie. Jeśli w danym miesiącu odbędą się tylko przykładowo trzy spotkania, koszty jednej lekcji są wyższe, gdy pięć, teoretycznie są niższe. Istnieje możliwość wniesienia płatności za rok z góry lub za każdy miesiąc z osobna. W roku dzieci spotykają się 39 razy.

Angielski w domu

Oprócz zajęć w szkołach językowych, można uczyć się angielskiego również w domu. I to chyba póki co dla mnie najlepsza z możliwych propozycji, choć nie ukrywam, że do tematu nauki języków obcych w szkołach – jeszcze wrócę. Na pewno jeszcze przed tym zanim  córka wybierze się do przedszkola, w którym nauka angielskiego jest dla wszystkich obowiązkowa.

Jest wiele sposobów, by uczyć się języka w domu. Zaczynając od słuchania angielskich piosenek, włączania bajek, w których bajkowe postaci mówią po angielsku, a kończąc na oglądaniu i czytaniu książeczek dla dzieci do nauki angielskiego, czy dla starszych dzieci – opcja korzystania ze specjalnych gier, zgadywanek. Można także skorzystać z gier komputerowych do nauki angielskiego, z jakich w zupełności za darmo skorzystamy online.

A Wy co myślicie? Zapisaliście dzieci na naukę angielskiego? Uczycie dzieci sami? Koniecznie napiszcie!