Dolina Kościeliska z dzieckiem

Góry dostępne są nie tylko dla wprawionych w pieszych wędrówkach. Można podziwiać ich urok nawet z małymi dziećmi, oczywiście jeśli do spaceru odpowiednio się przygotujemy.

Z przyczyn oczywistych spacerowanie na łonie natury może być trudniejsze niż w centrum miasta. Najważniejsze rzeczy musimy zabrać ze sobą, nosząc na plecach wszystko to, co nam się może przydać. Nie ma bowiem co liczyć na sklep na szlaku, a asortyment schroniska na końcu wybranej doliny też jest ograniczony.

Dlatego musimy dobrze zadbać o najważniejsze produkty dla nas i dla dziecka, wygodne obuwie, coś chroniącego przed słońcem, a dla maluch o nosidło lub wózek.

początek trasy

Do Doliny Kościeliskiej trafimy bez problemu niemal z każdej miejscowości z Tatr – np. Zakopanego czy Poronina.

Dolina Kościeliska ma 9 km długości i około 35 m2 szerokości, leży na wysokości 1000 m. Jest to druga pod względem popularności trasa wybierana przez turystów (tuż za Morskim Okiem), dobrze dostosowana dla rodzin z dzieckiem.

3/4 trasy można pokonać bez problemu wózkiem, ostatni odcinek to dość znaczna górka, dlatego wejście pod nią może być utrudnione, ale nadal możliwe – na ten odcinek najlepiej sprawdzi się nosidło lub chusta.

Dolina Kościeliska z dzieckiem

Główna droga Doliną Kościeliską prowadzi do schroniska Ornak – trwa około 1,5 godziny, z chodzącymi dziećmi dłużej. Można również zaplanować koniec trasy na Polanie Pisanej – około godzina wędrówki. Bocznymi krótkimi trasami wejdziemy w wysokie partie gór oraz do jaskiń.

Tak wygląda trasa na Dolinie Kościeliskiej

Początek trasy rozpoczyna się w Kirach (osiedle Kościeliska). Tu dojedziemy busem krążącym po pobliskich miejscowościach lub samochodem (możemy go zostawić na dużym parkingu – płatnym za cały dzień).

Za wstęp płacimy przed wejściem. Trasa w większości jest łatwa do przebycia – szeroka i wygodna dla całych rodzin. Najważniejsze atrakcje Doliny Kościeliskiej to owce, które wypasa się tutaj w tradycyjny sposób, czy bacówka, w których przygotowuje się oscypki.

Widok ze schroniska

W Dolinie nie brakuje ławek i miejsc odpoczynku, w których można zregenerować się z najmłodszymi uczestnikami wędrówki.

Na trasie kursują również dorożki, którymi możemy pokonać zdecydowaną część trasy – do góry i z powrotem. Strumyczki, wąwóz i bramy utworzone ze skał tworzą niepowtarzalny klimat tego miejsca.