Mięczak zakaźny u dzieci – objawy, leczenie

Mięczak zakaźny to powszechnie występujące zakażenie skóry i błoń śluzowych, które wywoływane jest przez wirusa MCV. Dolegliwość zazwyczaj dotyka dzieci pomiędzy 4. a 10. rokiem życia, zwłaszcza maluchy poniżej pięciu lat. Charakterystycznymi symptomami choroby są pojawiające się na skórze liczne wykwity, a także niewielkie, półprzezroczyste guzki. Chociaż infekcja ma dosyć łagodny przebieg oraz ulega samoograniczeniu to jednak niektórzy lekarze decydują się na jej leczenie. Czym dokładnie jest mięczak zakaźny i jakie są najczęstsze objawy schorzenia?

Mięczak zakaźny – co to za choroba?

Mięczak zakaźny jest wirusową chorobą skóry najczęściej atakującą dzieci w wieku przedszkolnym oraz wczesnoszkolnym. Zakażenie wywołuje wirus MCV wywodzący się z grupy wirusów ospy. U osób zarażonych można zaobserwować nieestetyczne białe bądź różowe guzki lub grudki o gładkiej, jasnoperłowej powierzchni. Wprawdzie samo schorzenie nie należy do najgroźniejszych i przeważnie samoistnie mija, to często powoduje bardzo nieprzyjemne dolegliwości. Mięczak zakaźny jako choroba przewlekła w sporadycznych przypadkach trwa nawet do kilku lat, jednocześnie doprowadzając do zanikania części wykwitów i pojawienia się całkiem nowych. Zmiany skórne występujące w wyniku zakażenia mogą obejmować całe ciało. Przebieg choroby ma jednak zdecydowanie ostrzejszy charakter u pacjentów borykających się z zaburzeniami odporności albo z atopowym zapaleniem skóry. 

Przyczyny wystąpienia choroby

Do zakażenia mięczakiem najczęściej dochodzi drogą kropelkową poprzez bezpośredni kontakt z osobą chorą lub wydzieliną pochodzącą z zainfekowanych zmian skórnych. Można więc zarazić się zarówno przez dotyk czy uścisk dłoni, jak i przytulenie bądź pocałunek. U dzieci wirus przenosi się również za pośrednictwem przedmiotów codziennego użytku w tym zabawek czy poprzez korzystanie ze wspólnych ręczników albo gąbek. Czynnikiem zwiększającym ryzyko rozwoju dolegliwości jest też atopowe zapalenie skóry. Okres wylęgania się choroby wynosi od 2 tygodni, aż do 6 miesięcy. W tym czasie osoba zainfekowana może cały czas zarażać innych, dlatego schorzenie cechuje wyjątkowa duża zakażalność. 

Najczęstsze objawy mięczaka zakaźnego

Mięczak zakaźny przede wszystkim objawia się pojawieniem na skórze małych, okrągłych grudek o wielkości od 2 do 6 mm z charakterystycznym zagłębieniem w środkowej części. Zmiany są nieco twardawe i mają perłowo-biały, różowy albo cielisty kolor. Mogą występować pojedynczo bądź w większych skupiskach. Zazwyczaj znajdują się na tułowiu, pachwinach oraz szyi. Wykwitom skórnym wywołanym przez mięczaka zakaźnego czasami towarzyszy również łagodny świąd. Sporadycznie pojawia się też rumień. Dolegliwość przeważnie nie wywołuje innych symptomów, jednak u osób z obniżoną odpornością lub atopowym zapaleniem skóry  dodatkowo może powodować:

• zapalenie spojówek (zwłaszcza jeśli grudki zlokalizowane są na twarzy);
• nadkażenie bakteryjne zmian;
• świąd skóry;
• ból w okolicy wykwitów.

Mięczak zakaźny u dzieci

Wirus wykazuje dużą transmisję u dzieci, szczególnie w wieku przedszkolnym. Schorzenie zwykle przebiega bardzo łagodnie, a wraz z upływem czasu dochodzi do samoistnego ustąpienia zmian. W takich przypadkach nie jest więc konieczne rozpoczęcie specjalistycznego leczenia.

Czasami zdarza się jednak, że wykwity nie znikają albo są w ciągłej reemisji. Wtedy należy zgłosić się do lekarza w celu wdrożenia odpowiedniej terapii, zazwyczaj obejmującej stosowanie leków przeciwwirusowych lub preparatów miejscowych. Sporadycznie wykorzystuje się również metody fizykalne, w tym laseroterapię, łyżeczkowanie, krioterapię czy elektrokoagulację.

Mięczak zakaźny nie jest więc groźną chorobą i przeważnie nie wiąże się z poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi. Niestety, jeśli dzieci przebywają w większych skupiskach, zwłaszcza w przedszkolu lub szkole to nie da się całkowicie uniknąć zakażenia. Warto jednak pamiętać, aby uczyć swoją pociechę przestrzegania podstawowych zasad higieny, co chociaż w pewnym stopniu pomoże zmniejszyć ryzyko zachorowania.

Bibliografia:
Bartoszewicz L., Kalicki B., Fabisiewicz A., Grad A., Jung A., Manifestacje skórne wybranych chorób o etiologii wirusowej, Pediatr Med Rodz 2009, 5 (2), str. 108-112.Figlerowicz M., Choroby zakaźne u dzieci, PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa 2021.Kisiel K., Mięczak zakaźny i brodawki wirusowe u dzieci – co może zrobić pediatra i lekarz rodzinny?, Jesień Pediatryczna, Warszawa 2017.