Kim byli Mongołowie? Lekcja historii

Mongołowie to inaczej Tatarzy, którzy w XII i XIII wieku podbili inne ludy oraz rozpoczęli natarcie na Azję Wschodnią, Centralną, Persję, Chiny, Kaukaz, a także Europę. Ich najazd na Polskę przypada na czas panowania Henryka Pobożnego. Władca ten zapoczątkował rządy w 1238 roku, miał wielkie plany, by zjednoczyć Polskę i uczynić ją silną. Krótkie panowanie skończyło się jednak jego śmiercią z rąk Mongołów.

 

Henryk Pobożny umarł z rąk Tatarów

Syn Henryka Brodatego chciał połączyć Śląsk, Wielkopolskę i Małopolskę oraz koronować się na króla dużego państwa. Został jednak pojmany w bitwie pod Legnicą w 1241 roku. I tak po 3 latach jego plany uczynienia Polski silnym krajem legły w gruzach.

Mongołowie podbijają świat

Koczownicze plemię pod wodzą Czyngis-chana, „wielkiego władcy”, zamieszkujące wschodnią Azję, a dokładnie rejon stepów Mongolii postanowiło podbić „świat”. Swoją wędrówkę zaczęli od Chin, Azji Środkowej aż dotarli do Europy Wschodniej i mieli plany iść dalej. Po licznych atakach na 240 lat podporządkowali sobie Ruś, w 1240 roku zniszczyli Kijów.

Nie zatrzymali się jednak, ruszyli dalej. W 1241 roku zaatakowali Węgry, a także Polskę, żeby Polacy nie mieli możliwości udzielenia pomocy Węgrom. Mongołowie wymordowali ludność Sandomierza, ruszyli na Kraków, z którego Polacy uciekli na wieść o krwawych poczynaniach wrogów.

Najkrwawsza walka z Mongołami stoczona została pod Legnicą w 1241 roku. Polacy w stalowych zbrojach rycerskich mieli szansę na wygraną. Jednak o losie bitwy zadecydował konflikt wśród walczących książąt. Jeden z nich nieoczekiwanie opuścił ze swoją armią pole walki. W konsekwencji tego

Polacy przegrali, Henryk Pobożny został pojmany. Tatarzy na znak wygranej nadziali jego głowę na włócznię i maszerowali z nią dumnie pod murami miasta. Jednak Legnicy, mimo swoich krwawych poczynań, nie zdobyli.

Jak wyglądali Mongołowie?

Mongołowie to urodzeni jeźdźcy. Lud ten był znany z tego, że już dwuletnie-trzyletnie dzieci uczuły się jazdy konnej. Jeszcze dobrze nie zaczęły biegać, a już oswajały się z jazdą konną.

Ich podstawową broń stanowiły łuki i strzały. Charakterystyczne wśród nich były strzały ze specjalnymi otworami w grocie. Te wypuszczone w powietrze wydawały dźwięki informujące innych żołnierzy o decyzjach dowództwa, np. o potrzebie odwrotu.

Mongołowie posługiwali się też zakrzywionymi szablami i toporami – z tych narzędzi korzystali w walce wręcz. W swoich poczynaniach byli wyjątkowo okrutni. Mordowali i torturowali. Zależało im na tym, by przestraszyć przeciwnika i tak zdobyć nad nim przewagę. Często się im to udawało, bo na wieść o przybyciu Mongołów lud nierzadko uciekał w strachu, pozostawiając miasta i wsie.

Mongołowie na głowie nosili okrycia. W trakcie walk – skórzany, czasem żelazny hełm, gdy Mongoł nie walczył okrywał głowę wełnianą czapką. Pierś i plecy osłaniał skórzany pancerz pod którym Tatar nosił czerwoną jedwabną koszulę.

Mongołowie uniemożliwiają zjednoczenie Polski przez Piastów

Po ataku na Śląsk Mongołowie powędrowali na Węgry, gdzie mieli się połączyć z resztą armii i kontynuować ekspansję. Kolejnym celem była Europa Zachodnia. Jednak do ataku na nią nie doszło z powodu nagłej śmierci przywódcy Mongołów.

Najazd Tatarów poczynił jednak poważne szkody na południu Polski. Uniemożliwił zjednoczenie Polski pod panowaniem Piastów. Kolejne lata to był okres rozbicia rejonu Polski na kilka mniejszych księstw i stanowił okres rosnących wpływów Czech.