Gaworzenie i głużenie dziecka to piękna melodia dla uszu. Jak rozróżnić te dwa dźwięki i czy naprawdę świadczą o dobrym rozwoju? W jakim momencie można się ich spodziewać? Kiedy dziecko zaczyna gaworzyć?
Kiedy dziecko zaczyna gaworzyć?
Gaworzenie to etap w rozwoju mowy przypadający na piąty–szósty miesiąc jego życia. Dziecko gaworzy miej więcej do ukończenia roku.
Wcześniej, przed gaworzeniem występuje głużenie – już w 2-3 miesiącu życia. Głużenie to nieświadomie wydobywające się dźwięki z aparatu mowy. Są one mimowolne, przypominają gruchanie gołębi.
Czym różni się głużenie od gaworzenia?
Głużenie jest mimowolne, niezależne od woli dziecka. Gaworzenie jest już świadome.
Gaworzenie to naśladowanie dźwięków słyszanych z otoczenia, to wydawanie ich z nadzieją na reakcję. Dziecko gaworzy, gdy wydaje dźwięki „ma…”, „ma…ma…ma” lub „ta..”, „tatata”. Często mówi także „dada”, „a-ga”, „a-da”. Wydawanym dźwiękom nie przypisuje znaczenia.
Dziecko gaworzy, gdy jest wyspane, spokojne, ma dobry humor.
Dopiero w okolicy 8-18 miesiąca życia dziecko wydaje z siebie dźwięki, które mają znaczenie. I wtedy zaczyna używać mowy w konkretnym celu – do porozumiewania się.
Co robić, gdy dziecko gaworzy?
Gaworzenie to piękny dźwięk dla dorosłego ucha. Dużo przyjemniejszy niż krzyk, który w pierwszych tygodniach życia służył do komunikacji.
Warto wykorzystać momenty gaworzenia do przebywania razem:
- patrzenia na dziecko,
- przeprowadzenia rozmów,
- żywego reagowania na gaworzenie,
- uśmiechanie się,
- wspólne śpiewanie piosenek.
Badania pokazały, że dzieci szybciej się rozwijają i w krótszym czasie opanowują sposoby komunikacji, gdy rodzice żywo reagują na każdy etap ich rozwoju, w tym na gaworzenie.
Eksperci podkreślają, by możliwie dużo spędzać z dzieckiem czasu, utrzymując kontakt wzrokowy i rozmawiając z nim.
Komentarze