Jaki jest trzynastolatek?

Kto ma w domu trzynastolatka wie, że jest ciekawie. Liczba 13 nabiera bowiem całkiem nowego znaczenia. Wybuchowego, temperamentnego, nieprzewidywalnego. Dziecko trzynastoletnie wydaje się już rozsądne, godne zaufania. Można z nim ciekawie porozmawiać, spędzić interesująco czas. Jednak równocześnie bywa mocno stresująco. Bo oto kształtuje i wyostrza się nam nowa osobowość. Młody człowiek testuje granice, sprawdza, co wolno, a czego nie. Rośnie też znaczenie grupy rówieśniczej i tym samym zagrożenia z tym związane. Jaki jest trzynastolatek?

Jak wygląda trzynastolatek?

Rozwój trzynastolatków może wyglądać różnie. Szczególne różnice mogą występować między obiema płciami, a także konkretnymi osobami. Wszystko zależy oczywiście od genów.

Niekiedy trzynastolatek ma już ponad 170 cm wzrostu, innym razem jest znacznie niższy i mierzy 150 cm. Skok wzrostu u chłopców następuje później niż u dziewczyn. To dlatego w tym wieku często dziewczynki wyglądają na starsze niż ich rówieśnicy chłopcy.

Jak wygląda trzynastolatka?

Trzynastoletnie dziewczynki mogą już osiągnąć docelowy wzrost. Czasami zewnętrznie przypominają swoje starsze koleżanki. Można się zdziwić, mylnie oceniając wiek trzynastolatki na szesnaście czy nawet więcej lat.

Dziewczynka może mieć nieznacznie powiększone piersi lub w pełni rozwinięte. Sylwetką może przypominać dziecko lub dorosłą kobietę.

W przypadku dziewczynek większość osiąga już w wieku 13 lat swój docelowy wzrost. Niektóre urosną jeszcze maksimum 7 cm, średnio 3-4 centymetry. Stopień rozwoju uzależniony jest od tego, czy dziewczynka już miesiączkuje. Gdy ma 13 lat,
to zazwyczaj już tak. Średni czas wystąpienia pierwszej miesiączki to 12,5 lat.

Dziewczynka w wieku 13 lat zazwyczaj mierzy od 160 do 170 cm wzrostu.

Stopy u trzynastolatka

U nastolatków uwagę mogą zwracać stopy. W przypadku wielu z nich osiągają one bowiem rozmiar typowy dla osoby dorosłej. Dziecko może mieć zarówno stopę rozmiaru 37 ale również 42. Dużo oczywiście zależy od wzrostu dziecka.

Ciekawe jest ponadto to, że dłonie i stopy rosną szybciej od pozostałych partii ciała. Dlatego przez pewien czas mogą wyglądać one dość nietypowo. Sprawiać wrażenie większych i niesymetrycznych.

Hormony

U trzynastolatków widoczna jest burza hormonalna. Odpowiada ona za zmienny nastrój, poczucie niepokoju, niepewność siebie.
Jednocześnie widać ją w zmianach w ciele – sylwetki, głosie, szybszym przetłuszczaniu włosów, czy w trądziku, który często w tym okresie zaczyna się pojawiać.

Problem z odbiorem swojego ciała może prowadzić do rozwoju chorób związanych z odżywianiem. Niestety u trzynastolatków wahania dotyczące samooceny są dość powszechne. Jednego dnia dziecko może siebie lubić, by następnego nienawidzić
swojego ciała. Ogromna rola rodziców, by dziecko wspierać i nie pielęgnować u najmłodszych kompleksów. Ważne jest również to, jak mama i tata oceniają i odbierają własne ciała.

Porównywanie

Dzieci w wieku 13 lat są bardzo wrażliwe na swoim punkcie. Często porównują się do innych. Patrzą, jak wyglądają i prezentują się na tle rówieśników. Ich skoncentrowanie na zmianach jest tym silniejsze, jeśli nieco wyprzedzają rozwój
rówieśników lub w ich przypadku zmiany następują wolniej (bo jeszcze nie rozpoczęło się u nich dojrzewanie).

Nastolatka łatwo zawstydzić. To również wiek, kiedy pojawiają się kompleksy. Dlatego tak ważne jest, żeby uważać, co mówimy i jak mówimy. Podstawa to uważność i delikatność, którą należy zachować w relacji z trzynastolatkiem. Warto też wykazać się cierpliwością, bo dziecko może być szczególnie drażliwe i często smutne lub zdenerwowane – w naszej ocenie bez powodu, jednak nastolatek ma poważne powody i nie umie sobie poradzić z tym, co się dzieje w jego duszy.

Rozwój emocjonalny

Często trzynastolatek zachowuje się niemal jak dorosły. Jednak nie dajmy się temu zwieść. Mózgi dzieci w tym wieku jeszcze nie są w pełni rozwinięte. Dlatego trzynastolatek może być impulsywny, działać w taki sposób, że będzie mu trudno
przewidzieć konsekwencje swoich decyzji.

W tym wieku pojawia się już myślenie abstrakcyjne. Trzynastolatkowie nie myślą tylko o kwestiach realnych i namacalnych, ale również o ideach – zaufaniu, odpowiedzialności, itd.

Pojawiają się pierwsze zauroczenia. Dzieci zaczynają coraz baczniejszą uwagę zwracać na innych.

Częstym wrażeniem u dzieci w tym wieku jest przekonanie, że cała uwaga koncentruje się na nich. Zachowują się tak, jakby inni ich obserwowali i w każdej chwili oceniali.

Mają tendencję do eksperymentowania. Starają się przesunąć granicę tego, co im wolno, a czego nie. Często uważają, że są ponad zasadami. Że dokładnie wiedzą, co należy robić.

Rozwój intelektualny trzynastolatka

• dzieci coraz częściej używają logiki w podejmowaniu decyzji,
• rozwiązują problemy z kilkoma niewiadomymi i zmiennymi,
• kwestionują autorytety,
• poszukują swojej drogi,
• zmieniają sposób ubierania,
• w naturalny sposób dystansują się w stosunku do rodziców,
• kierują się zasadami honoru, odpowiedzialności i lojalności.

Czas z przyjaciółmi

Bardzo istotny w tym wieku jest czas spędzony z przyjaciółmi, wspólne gry zespołowe, planszowe, rozmowa o zainteresowaniach, a także wyjazdy, piżama- party i każde wydarzenie, które pozwala razem spędzić czas. Liczy się zdanie rówieśników i akceptacja ich.

Jak żyć z trzynastolatkiem?

Musisz mieć świadomość, że wiek nastoletni jest trudny, zwłaszcza dla rodziców chcących mieć pełną kontrolę nad dzieckiem. Dobra wiadomość jest taka, że zmiana nastawienia pomaga. Jeśli pozwolimy naszej córce czy synowi na większą samodzielność i obdarzymy zaufaniem, nasze relacje mogą się zmienić na lepsze.

Warto, żeby spędzać ze sobą czas, sporo rozmawiać. Nie udawać osoby nieomylnej. Pozwalać podejmować własne decyzje, radzić, gdy dziecko pyta.

Kluczowe jest dawanie pełnego wsparcia oraz akceptowanie dziecka w 100% (także w tych trudnych chwilach), ze wszystkimi wadami. Nastolatek musi wiedzieć, że może do rodzica iść z każdym problemem. Warto żebyśmy przypomnieli sobie, jacy
byliśmy przed laty i czego pragnęliśmy od rodziców, gdy przechodziliśmy to, co aktualnie nasze nastoletnie dzieci. Oczywiście sporo się od tego czasu zmieniło.

Jednak mnóstwo rzeczy pozostało takich samych.