Grzybica kojarzy się najczęściej ze zmianami na paznokciach, ewentualnie w obrębie błon śluzowych. Okazuje się jednak, że często atakuje również skórę, w miejscach, w których nie spodziewalibyśmy się jej wystąpienia. Może pojawić się również u dzieci i być mylona z innymi chorobami skóry. Niestety, według ekspertów, u najmłodszych zmiany na skórze mogą wyglądać tak samo – niezależnie od tego, jaka jest ich przyczyna. Z tego powodu grzybica skóry nierzadko nie jest prawidłowo diagnozowana, a jej leczenie zbyt długo trwa, bo prowadzone jest w nieprawidłowy sposób.
Grzybica skóry czy inne choroby?
Dermatolodzy nie kryją, że diagnostyka w przypadku dzieci może być utrudniona. Niejednokrotnie zmiany na skórze u najmłodszych nie wyglądają typowo, a symptomy nie są charakterystyczne.
Choroby są mylone ze sobą, ich leczenie trwa w nieskończoność. Przykładowo łojotokowe zapalenie skóry często jest mylone z atopowym zapaleniem skóry. Egzema z łuszczycą. Do tego dochodzi jeszcze inne schorzenie, które może mieć charakter przewlekły, takie, jak grzybica skóry, również diagnozowana często jako egzema.
Gdzie występuje grzybica skóry?
Typowe umiejscowienie dla grzybicy skóry to miejsca wilgotne, narażone na „obcieranie”. Dlatego grzybica skóry często występuje w fałdach skóry, pachwinach, pod biustem, w szczelinie międzypośladkowej, między palcami, a nawet za uchem, czy w pępku. Grzybica może też zaatakować owłosioną skórę głowy.
Nie zawsze jednak grzybica pojawia się w miejscach typowych, czasami występuje na ramieniu, udzie. Może zaatakować niemal każdy obszar ciała.
Odmianą grzybicy skóry jest łupież pstry, który najczęściej pojawia się na skórze klatki piersiowej i ma tendencję do zlewania.
Jak wygląda grzybica skóry?
- Skóra jest zaczerwieniona,
- pojawiają się owalne lub okrągłe plamy o wyraźnych brzegach,
- często na brzegach mocniej czerwona, środek pozostaje bledszy,
- skóra wydaje się napuchnięta, podrażniona,
- może boleć, niekoniecznie swędzieć,
- może pojawić się opuchlizna,
- czasami pojawiają się krosty, pęcherze, które następnie zmieniają się w otwarte rany,
- typowe jest sączenie wydzieliny z rany,
- pękanie skóry i krwawienie,
- skóra bywa sucha i łuszcząca (z tego powodu bywa mylona z łupieżem, czy łuszczycą).
Czynniki, które sprzyjają grzybicy
- wilgotne środowisko,
- ciepło,
- kontakt z wodą,
- pocieranie skóry o skórę,
- obniżona odporność, cukrzyca, nietolerancje pokarmowe, choroby autoimmunologiczne,
- dieta bogata w cukier i produkty wysoko przetworzone.
Grzyby najczęściej rozwijają się w ciemnych, wilgotnych obszarach skóry. Sprzyja im mokre środowisko. Stąd tak ważne jest dokładne wysuszanie skóry po kąpieli, także w fałdach skórnych.
Czynnikiem sprzyjającym bywa pot. Dbanie o higienę, zwłaszcza w przypadku aktywnych dzieci – dużo pomaga. Wskazane jest też stosowanie pudrów i zasypek, które dbają o zachowanie higieny, nawet w wyjątkowo aktywnym dniu.
Niestety nie pomaga także nadwaga. Zbyt wysoka waga sprawia, że powstają fałdy skórne w dodatkowych miejscach, tam, gdzie u szczuplejszych osób one nie występują. To z kolei sprzyja rozprzestrzenianiu się dolegliwości na inne obszary skóry.
Jeśli dziecko ma tendencję do grzybic, należy również przyjrzeć się ubraniom, jakie nosi. Najlepsze będą rzeczy wykonane z bawełny, przewiewne i wygodne w noszeniu. Kluczowe jest noszenie luźnych ubrań, nieuciskających i nienadmiernie przylegających i zmienianie ich tak często, jak istnieje ku temu potrzeba.
Uwaga także na czas antybiotykoterapii. Często po leczeniu antybiotykami, organizm jest osłabiony i szansa na wzrost „złych bakterii” na skórze i wystąpienia grzybicy wzrasta.
Jak się leczy grzybicę skóry?
Grzybicę skóry mogą wywoływać Candida albicans lub Aspergillus. Rzadziej Penicillium i Mucor. Dobrze reaguje na leczenie środkami przeciwgrzybicznymi, a także antybiotykami. Najlepiej oceniane są: amfoterycyna, nystatyna, ketokonazol, itrakonazol, worykonazol, flukonazol.
Leczenie środkami przeciwgrzybicznymi musi być odpowiednio długie – bo problem może nawracać. Po zniknięciu objawów ważne jest profilaktyczne stosowanie środka przez kilka tygodni raz lub dwa razy w tygodniu. Schemat leczenia ustala lekarz.
Czasami konieczne jest zastosowanie silniejszego środka – nie tylko przeciwgrzybicznego, ale również silnie przeciwzapalnego, „sterydu” i tu najpopularniejszym wyborem jest Pimafucort, stosowany również powszechnie na łojotokowe zapalenie skóry.
Pamiętaj o diecie
Bardzo ważne jest, by w przypadku stwierdzenia grzybicy skóry u dziecka zadbać o odporność. Kluczowa jest dieta bogata w błonnik, witaminy i minerały. Nie powinno w niej zabraknąć warzyw. Należy wykluczyć lub maksymalnie ograniczyć cukier i drożdże.
Dla wzmocnienia odporności istotna jest suplementacja witaminą D3, cynkiem, a także często witaminami A i E. W celu ustalenia najlepszej dawki witamin dobrze wykonać badanie krwi.
Higiena
By nie dopuścić do wystąpienia grzybicy, należy zachować zasady higieny. Nie dzielić się ręcznikiem, szczotką do włosów, pamiętać o klapkach na basenie. Myć się po basenie.
Komentarze