Bakteria gronkowca złocistego występuje w ludzkim otoczeniu dość powszechnie. Bywa przyczyną chorób skóry oraz infekcji dróg oddechowych. Powoduje także zapalenie opon mózgowych oraz zapalenie mięśnia sercowego. Najczęściej atakuje dzieci, osoby starsze i kobiety w ciąży czyli osoby o osłabionej odporności. Jak przebiega zakażenie gronkowcem u dzieci i w jaki sposób postępować, aby nie dopuścić do infekcji? Czy gronkowiec u dziecka może być niebezpieczny?
Jak dochodzi do zakażenia gronkowcem złocistym u dziecka? Gronkowiec u dziecka
Gronkowiec złocisty należy do rodziny Staphylococcus aureus, która stanowi najczęściej spotykany rodzaj bakterii. Szacuje się, że co trzecia osoba przenosi je na powierzchni skóry lub w śluzówce nosa i nie choruje. Takie zjawisko określa się mianem kolonizacji bakteryjnej. Jeśli jednak gronkowiec złocisty dostanie się do wnętrza organizmu może wywołać groźne w skutkach zakażenie.
Bakterie gronkowca złocistego zazwyczaj przenoszą się w bezpośrednim kontakcie z osobą zakażoną lub “skolonizowaną”. Mogą się jednak rozprzestrzeniać również przez kontakt z przedmiotami, których dotykała zarażona osoba.
Toksyny wytwarzane przez gronkowca złocistego rozwijają się również w zakażonym jedzeniu. Bakterie z tej rodziny są wyjątkowo odporne na wysokie temperatury. Nie rozkłada ich zatem obróbka termiczna w postaci pieczenia czy gotowania. Gronkowiec doskonale rozwija się również w produktach mięsnych i nabiale. Spożycie toksyn prowadzi więc do zatrucia pokarmowego, które u dzieci przybiera wyjątkowo ostry przebieg.
Zwiększone ryzyko zakażenia gronkowcem złocistym występuje także u dzieci z otwartymi ranami, oparzeniami lub skaleczeniami.
Objawy zakażenia gronkowcem złocistym u dzieci
Zakażenie gronkowcem złocistym diagnozuje się na podstawie wyników badań krwi i moczu na obecność bakterii bądź też próbki tkanki pobranej z zakażonego obszaru.
Gronkowiec złocisty, w zależności od miejsca, w którym jest zlokalizowana infekcja, może powodować różnorodne dolegliwości o całkowicie odmiennych objawach. Najczęściej wyróżnia się zakażenie:
- skóry i tkanek podskórnych,
- tkanek miękkich,
- zakażenia układowe (szczególnie niebezpieczne u małych dzieci).
Najczęstsze objawy, które towarzyszą zakażeniu gronkowcem złocistym to zmiany skórne. U noworodków pojawia się zapalenie pęcherzowe i zapalenie złuszczające skóry będące skutkiem produkcji toksyn, które działają drażniąco na naskórek. U starszych dzieci pojawia się silne podrażnienie i zaczerwienienie, któremu towarzyszy wysoka gorączka.
Bakterie gronkowca złocistego mogą także powodować:
- zapalenie mieszków włosowych – u dzieci przyjmuje najczęściej postać swędzącego obrzęku powieki czyli popularnego jęczmienia,
- zespół oparzeniowy – na całym ciele pojawia się mocno swędząca wysypka przechodząca w wodniste pęcherze, które pękają w końcowej fazie infekcji dając wrażenie poparzonej skóry; równolegle pojawia się wysoka gorączka; zazwyczaj konieczna jest hospitalizacja dziecka,
- infekcje błon śluzowych i surowiczych – u dzieci objawiają się jako zapalenie gardła i migdałków, zapalenie zatok i oskrzeli, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie dróg moczowych, angina,
- zakażenie krwi – sepsa, której towarzyszy bardzo wysoka gorączka; wymaga niezwłocznej hospitalizacji,
- zatrucie pokarmowe – silne bóle brzucha, biegunka, wymioty prowadzące do odwodnienia.
Podsumowanie
W związku z trudnościami, które są związane z leczeniem gronkowca u dzieci, zakażeniom wywoływanym przez Staphylococcus aureus lepiej zapobiegać, niż leczyć. Środki zaradcze są stosunkowo proste. Najważniejsze z nich to ostrożność i dbałość o higienę. Skaleczenia należy właściwie pielęgnować i chronić przed kolonizacją bakterii przy użyciu plastrów. Warto również przypominać dzieciom o częstym myciu rąk oraz całego ciała.
Zakażenie układu moczowego (ZUM): objawy, rozpoznanie, leczenie
Zakażenie rotawirusem u dziecka – jak prawidłowo leczyć i zapobiegać
Zakażenie H. pylori u dzieci – jak się objawia i jak leczyć?
Zapalenie ucha zewnętrznego u dziecka – o objawach i leczeniu
Komentarze