Kiedy dziecko zaczyna wymawiać głoskę „r”?

Głoska „r” uznawana jest za ostatnią, której wymawiania uczy się dziecko. Jest uważana również za najtrudniejszą.

Przeciętnie pojawia się do 5 roku życia. Jednak niektóre źródła podają, że może to trwać dłużej do 6-7 roku życia.

Kiedy należy udać się do logopedy? Jak nie przyczynić się do problemów dziecka z wymawianiem „trudnej” głoski?

Zanim dziecko powie „r”

Początkowo głoska „r” wymawiana jest jako „j”, potem jako „l”, by na końcu przybrała prawidłowe „r”. Niektóre dzieci zanim nauczą się wymawiać „r”, opuszczają tę głoskę lub zastępują całkiem inną głoską „ł”.

Na czym polega problem?

Najczęściej kłopot z wymawianiem głoski „r” związany jest z niewystarczającą sprawnością ruchową języka. Dlatego dzieci, które mają problem z tą głoską, powinny ćwiczyć wykonywanie ruchów wibrujących języka. Kłopot może leżeć także w wadach zgryzu czy mieć źródło w kłopotach ze słuchem.

Niestety problemy z artykulacją głosek mogą wynikać również z czynników zewnętrznych:

• mówienie do dziecka w nieprawidłowy sposób, tak zwane pieszczenie się,
• nadmierne, wyśrubowane oczekiwania rodziców,
• przykra atmosfera w domu, wyśmiewanie się z dziecka, zwracanie mu uwagi na to, jak mówi, itd.

Kiedy zacząć ćwiczyć?

Jeśli dziecko nie wymawia głoski „r”, gdy skończy 5 lat, należy udać się z nim do logopedy. Zazwyczaj próby wywoływania rozpoczynane są dopiero, gdy dziecko skończy 5 rok życia.

Jednak rola rodzica nie zaczyna się w okresie przedszkolnym, ale znacznie szybciej. Należy bacznie obserwować rozwój mowy dziecka i działać możliwie szybko. Jeśli niemowlę nie gaworzy, a maluch w drugim roku życia nie próbuje mówić, to jest to wystarczający powód, by udać się do specjalisty. Poza tym trzeba pamiętać, by mówić do dziecka normalnie, nie spieszczając mowy, nie naśladując malucha. Ważna jest też umiejętność słuchania go i zachęcania do mówienia oraz nagradzanie wszelkich sukcesów w tym zakresie.

Jak ćwiczyć, żeby wywołać „r”?

• odklejanie chrupek z podniebienia,
• wystawianie języka z buzi w formie szerokiej łopaty, nie dotykając zębów,
• czyszczenie językiem po kolei każdego ząbka,
• szybkie wypowiadanie głoski L poprzez dotykanie językiem o górny wałek dziąsłowy,
• konik – kląskanie