Dwunasty miesiąc życia dziecka

Większość dzieci w okolicy pierwszego roku chodzi za rękę. Tylko nieliczne są w stanie to robić w pełni samodzielnie. Na tym etapie można zauważyć również zwiększenie się zasobu słów. Pierwsze tworzone przez niemowlę wyrazy z perspektywy dorosłego mają dość zaskakujące znaczenie, na przykład dla większości maluchów „hau hau” to każde czworonożne zwierzę… Wszystko to sprawia, że już dobrze rozumiane przez najbliższych niemowlę, nagle zaczyna zaskakiwać, także swoich rodziców. Często wiąże się to z wieloma nieporozumieniami. Jak wygląda dwunasty miesiąc życia dziecka?

Wygląd – dwunasty miesiąc życia dziecka

Waga dziecka potroiła się, a wzrost zwiększył się o około 50 %.  Niemowlę w niczym już nie przypomina dziecka, które przynieśliście do domu ze szpitala.

Kości na czaszce są już na ostatnim etapie zrastania. Ciemiączko tylne już zarosło, a przedniego też już nie ma lub  jest nieznaczne (w pełni powinno zarosnąć do końca 18 miesiąca życia).

Twarz dziecka przypomina pod wieloma względami twarz dorosłego – maluch ma sporo włosków oraz zęby, które sprawiają, że szczęka wygląda na bardziej rozwiniętą. Maluch już aktywnie przeżuwa, co stymuluje mięśnie do dalszego rozwoju.

Dziecko większość dnia spędza w pozycji stojącej lub siedzącej. Najczęściej jest dumne ze swoich osiągnięć, zwłaszcza wtedy, gdy wyprostowane  kroczy po pokoju, a czasami nawet zaczyna uciekać, chichocząc przy tym radośnie.

Dwunasty miesiąc życia dziecka. Motoryka

Jedne dziecko swoje pierwsze urodziny spędzi na dwóch nogach, samodzielnie się poruszając, inne z tą umiejętnością będzie musiało jeszcze trochę poczekać. Na początku podczas pierwszych kroków maluch stawia stopy na zewnątrz, z czasem zmienia ich położenie i układa je prosto, co umożliwia jeszcze szybsze i sprawniejsze poruszanie. Dziecko nie podnosi już stóp wysoko, trzyma je dość blisko podłoża.

Maluch nie ma większego problemu ze zmianą pozycji z siedzącej na stojącą. Jest w stanie to zrobić bez Twojej pomocy.

Dziecko czasami wspomaga się raczkowaniem. Umiejętność czworakowania zaniknie dopiero w pełni po kilku miesiącach, a zastąpi je w pełni chodzenie na dwóch nóżkach.

Co Cię może zaskoczyć?

• Dziecko zaczyna się uczyć, wykorzystując wyobraźnię. Miej więcej teraz przechodzi do myślenia symbolicznego, w ten sposób potrafi w głowie zamienić patyczek w łyżkę, którą będzie próbowało jeść, czy listek w jego zabawie będzie udawać kapelusz. To w zasadniczy sposób poszerza perspektywy malucha i pozwala aktywnie się rozwijać.
• Dziecko posługuje się holofrazami, czyli konstrukcjami, w których słowo oznacza całe zdanie, na przykład mówiąc „mama”, dziecko może mówić „mama jest w pokoju” lub robiąc „hauhau”, maluch będzie pytał, „gdzie jest piesek”.
• Po pierwszym wypowiedzianym słowie, nie spodziewaj się jednak znaczącego postępu. Twoje dziecko najprawdopodobniej będzie umiało wypowiedzieć jedynie następne 6-7 słów w przeciągu kilku następnych miesięcy.
• Maluch staje się coraz bardziej niezależny – pomaga Ci w ubieraniu (wyciągając ręce do góry, gdy ściągasz mu sweter). Może również sam próbować się rozebrać, rozpinając zamek, czy ściągając buty.
• 12 miesiąc to również czas, kiedy dziecko zaczyna się bać. Niepokój może paradoksalnie wywoływać rzecz, na którą wcześniej maluch nie zwracał uwagi czy nawet ją lubił – pies, kot, suszarka, odkurzacz, itd.

Dwunasty miesiąc – koordynacja ręka-oko

Dziecko potrafi bardzo precyzyjnie wskazać, o co mu chodzi, pokazując na przedmiot, który je interesuje. Trudno je przekonać do zamiennika, gdy maluch dokładnie wie, czego chce i tego właśnie domaga się głośno i stanowczo.

W tym miesiącu następuje również inna zmiana. Dziecko dużo częściej niż bezmyślnie wkładając przedmioty do buzi, stara się badać je dłońmi. „Smakuje” zabawki zdecydowanie rzadziej.

Umiejętności w posługiwaniu się dłońmi dziecko chce wykorzystać również podczas posiłków, kiedy stara się jeść samodzielnie. Niektóre maluchy upierają się przy samodzielnym jedzeniu. Podczas takich posiłków tylko niewielka zawartość łyżki trafia wprost do buzi.

Dziecko często interesuje się malowaniem. Jeśli pokażesz mu kartkę i papier, będzie się starało Ciebie naśladować. Zazwyczaj jednak nie umie tak docisnąć kredką, by na kartce papieru powstało jakiekolwiek dzieło. Zdarza się mu podrzeć kredką papier lub w ogóle nie trafić na nią.

Rozwój społeczny. Dwunasty miesiąc życia dziecka

Jednoroczne maluchy bywają pewne siebie. Lubią być w centrum zainteresowania i zwracać uwagę osób, które przebywają w ich otoczeniu.

W tym okresie dziecko ma również wyraźny temperament oraz poczucie humoru. Uwielbia wspólnie spędzany czas, zwłaszcza to, kiedy się gilgoczecie oraz rozśmieszacie nawzajem.

Dziecko lubi współpracować (na przykład podczas ubierania się). Wie, jak sprawić Ci przyjemność i często korzysta z tej wiedzy.

Jak wspierać rozwój dziecka w dwunastym miesiącu życia?

Dziecko nie zna granic. Uwielbia się wspinać. Wszystko jest dobre – krzesełka, schody, drabiny. Nie warto ograniczać tej aktywności. Należy jednak dbać o to, by zapewnić dziecku bezpieczeństwo.

Nie przestawaj dziecku opowiadać różnych historii oraz śpiewać. Staraj się modulować głosem. Szybko zauważysz, że kiedy śpiewasz po cichu, maluch jest najbardziej zainteresowany.

Maluch zdradza coraz większe zainteresowanie zwierzątkami (przeczytaj artykuł na ten temat). Może wskazywać na nie w książeczkach oraz na spacerze. Bawcie się poprzez naśladowanie wydawanych przez nie dźwięków. Maluch, któremu się powtarza, że kotek robi „miau miau”, a piesek „hau hau”, będzie wołał w ten sposób zwierzaki, gdy je tylko zobaczy.

Twoją rolą jest stawianie granic. Im bardziej będziesz konsekwentna wraz z partnerem, tym dziecko szybciej je zaakceptuje. Każdy maluch w tym wieku powinien dokładnie wiedzieć, co oznacza „nie”.

Dużo radości może sprawiać dziecku zabawa z piłką. Turlajcie ją, kopcie i rzucajcie. Do tego celu możecie wykorzystać również nadmuchany balon.

Jak się bawić z rocznym dzieckiem? Przeczytasz tu i tu.

Bibliografia:

• „Wielka księga dziecka” B. Gebauer-Sesterhenn, dr n. med. Manfred Praun, „Pierwszy rok dziecka miesiąc po miesiącu” D. Blin-Krohe