Do jakiego wieku się rośnie?

Jedne dzieci rosną szybciej, inne wolniej. Tempo wzrostu i ostateczna wysokość ciała uzależniona jest od wielu czynników. Kiedy można mówić, że proces ten przebiega prawidłowo, a kiedy dziecko rośnie za wolno lub za szybko? Do jakiego wieku się rośnie?

Najszybciej do 3 roku życia i później w okresie dojrzewania

• W pierwszym roku życia dziecko rośnie około 25 cm.
• W drugim roku życia dziecko rośnie około 13 cm.
• W trzecim roku życia dziecko rośnie średnio o 9 cm.
• W kolejnych latach życia dzieci rosną w indywidualnym tempie, średnio o 5 cm na rok.

Przed 4 urodzinami długość ciała większości dzieci powinna być dwukrotnie większa niż w dniu urodzin.

Normą jest bardzo szybko tempo wzrostu dzieci do 3 roku życia. To właśnie w tym okresie rodzice bardzo często nie nadążają ze zmianami ubrań na większe. Niektóra odzież nie zostaje nawet raz założona, bo już jest za mała. Najmniejsze dzieci rosną w niesamowitym tempie. I na tym etapie – do 3 roku życia ich wzrost powinien być dynamiczny.

Po 3 roku życia często proces ten nieco przyhamowuje i dziecko rośnie wolniej. To właśnie w tym okresie między 3 a 4 rokiem życia kształtuje się tor wzrostu dziecka, podyktowany genetyką.

Drugi mocno zauważalny skok następuje najczęściej (choć nie zawsze) w okresie dojrzewania, kiedy młoda osoba potrafi urosnąć o kilkanaście-kilkadziesiąt centymetrów w ciągu roku-dwóch lat.

Do jakiego wieku się rośnie?

Uznaje się, że dziewczęta rosną do 18-20 roku życia, a chłopcy do 21-maksymalnie 25 roku życia.

Od czego zależy tempo wzrostu?

To, jaki wysoki będzie człowiek uzależnione jest od genów. Innymi słowy, wzrost zapisany jest w materiale genetycznym przekazywanym przez rodziców.

Dlatego najczęściej wysocy rodzice mają wysokie dzieci, a niżsi rodzice – niższe dzieci. Ponadto proces rośnięcia często wygląda podobnie u dzieci, jak u rodziców. Jeśli rodzice dziecka rośli do 15-16 roku życia, można przewidywać, że miej więcej w tym okresie dziecko będzie miało swój właściwy wzrost. Jeśli mama czy tata pamiętają o znaczącym skoku w procesie rośnięcia, można się spodziewać, że długo niskie dziecko w pewnym momencie „wyskoczy” i dorówna do rówieśników.

W procesie rośnięcia bardzo istotne jest:

• zbilansowane, odpowiednio skomponowane menu. To właśnie od tego, czy w diecie dziecka jest wszystko, co niezbędne zależy, czy wydzieli się ostateczna ilość hormonu wzrostu i czynnika odpowiadającego za rośnięcie. W codziennym jadłospisie nie powinno zabraknąć wapnia i witamin (szczególnie warzyw i owoców). Wszelkie kłopoty trawienne, nietolerancje pokarmowe, alergie mogą mieć negatywny wpływ na proces wchłaniania składników odżywczych, co wpływa na hamowanie wzrastania. Ponadto tak samo negatywnie mogą oddziaływać inne przewlekłe choroby – astma, choroby nerek czy częste infekcje.
• systematyczne jedzenie – częste, systematyczne jedzenie (5 posiłków na dzień) sprzyja rośnięciu.
• sen– 80% hormonu wzrostu wydzielana jest między 22 a 24 godziną. Jeśli dziecko zbyt późno chodzi spać i za mało śpi, może nie rosnąć wystarczająco szybko. Zaburzenia snu między 22 a północą również negatywnie wpływają na tempo wzrostu.
• dbanie o prawidłową wagę ciała – niedożywienie, czyli dostarczanie zbyt małej ilości kalorii może przystopować proces wzrastania.
• ruch – ruch to zdrowie, optymalna dawka ruchu i ćwiczenia tlenowe stymulują organizm do wzrostu. Jednak uwaga! Zbyt duża ilość ruchu, przetrenowanie organizmu może sprawić, że wzrost zostanie przyhamowany.
• spokój – dzieci wychowujące się w silnym stresie, pozostawione same sobie, opuszczone i samotne mogą rosnąć wolniej i rozwijać się słabiej od rówieśników otoczonych miłością i cieszących się wsparciem najbliższych osób.

Bardzo istotne, by systematycznie mierzyć dzieci. Należy to robić minimum dwa razy w roku (najlepiej częściej – co 3 miesiące), by możliwie szybko wychwycić nieprawidłowości, w tym zahamowanie tempa wzrostu dziecka.