Dlaczego moje dziecko nie może się skoncentrować?

Dzieci dzisiaj szybko się nudzą. Trudno im usiedzieć w miejscu. Nawet jeśli na pozór są spokojne, to nie bardzo uważają. Trudno je zaciekawić, zająć na dłużej. To nie odosobniona opinia, ale często powtarzana. Dzieci bombardowane od najmłodszych lat „zabawkami niczym fajerwerki”, wychowywane przed telewizorem ze smartfonem w dłoni, mają trudności ze skupianiem uwagi. Jednak to nie jedyny powód coraz powszechniejszego problemu.

Powód pierwszy. Zbyt duże bodźcowanie

Dzieci do drugiego roku życia nie powinny w ogóle oglądać telewizji. Nie należy im wręczać smartfonów. Tak mówi wielu ekspertów.

Należy uważać też na zabawki. Nie każda jest odpowiednia. Zbyt głośna, kolorowa, w praktyce także tak zwana edukacyjna, może przynieść więcej szkód niż korzyści. Inne skutki to rozdrażnienie, zmęczenie, a jednocześnie odmawianie odpoczynku, stres, płacz.

Dzieci, które od najmłodszych lat są narażone na mnóstwo bodźców gorzej śpią, jedzą i…gorzej rozwijają się. Paradoksalnie mają wszystko, jednak nie mają najważniejszego – niezbędnego do rozwoju spokoju. Są w stanie ciągłej „aktywności”, pobudzenia, stąd reagują nieadekwatnie do sytuacji, bywają bardzo trudne, nieprzewidywalne.

Ten stan, trwający bardzo długo, powoduje zmiany w płacie czołowym, co z kolei stanowi przyczynę problemów z koncentracją. Dziecko zwyczajnie nie może się skupić. Rozwiązanie? Bardzo proste i trudne zarazem. Odcięcie od nowoczesnych technologii. Trudne, bo możemy mieć już do czynienia z uzależnieniem.

Powód drugi – nierealne oczekiwania

Dzieci w naturalny sposób uczą się skupiać uwagę na jednej czynności przez dłuższy czas wraz z wiekiem. Oczywiście jest to cecha osobnicza, różna w odniesieniu do różnych osób. Jednak prawdą jest, że najmłodsze dzieci mogą skoncentrować się na jednej czynności generalnie krócej niż dzieci starsze.

Im dziecko starsze, tym powinno mieć większe umiejętności skupiania uwagi.

Powód trzeci – medyczne powody

Dziecko może mieć problemy z koncentracją z powodów medycznych. Najczęściej jest to ADHD, czyli zespół nadpobudliwości psychoruchowej.

Powodem mogą być też zaburzenia natury medycznej, problemy psychiczne lub neurologiczne.

Powód czwarty – dieta

Problemy z koncentracją mogą być spowodowane nieodpowiednią dietą. Najczęściej winny jest cukier i słodziki, które powodują drażliwość, nagły dopływ energii, a następnie osłabienie i zmęczenie.

Inny mniej oczywisty – to niewykryte alergie i nietolerancje pokarmowe, które mogą się właśnie w ten sposób, dość niecharakterystyczny manifestować.

Dieta może być uboga, niewystarczająco wartościowa. I dziecko, mimo że je sporo, to może być pod względem zawartości witamin i mikroelementów niedożywione.

Jak wspomagać naukę koncentracji u dziecka?

• Zastanów się, czy na pewno Twoje dziecko potrzebuje smartfona.
• Dawkuj czas spędzony przed ekranami. Możesz korzystać ze specjalnych narzędzi kontroli rodzicielskiej.
• Codziennie umożliwiaj dziecku spędzanie czasu na świeżym powietrzu. Bardzo korzystne będą zabawy na placu zabaw.
• Spędzaj czas na zabawach zręcznościowych.
• Grajcie w memory.
• Układajcie razem puzzle.
• Rozwiązujcie krzyżówki.
• Wymyślajcie razem historyjki, na przykład Ty podajesz jedno zdanie, dziecko drugie.
• Uczcie się rysować oburącz.
• Baw się z dzieckiem w zgadywanki – słowne i muzyczne.
• Układajcie klocki.
• Róbcie wieże.
• Czytajcie książki.
• Ćwiczcie razem jogę.
• Zaczynajcie od prostych zadań i systematycznie podnoście ich trudności. Niech kolorowanki będą coraz bardziej wymagające, łamigłówki trudniejsze, a wzory do odwzorowania w różnych grach bardziej złożone.

Jak wspomóc koncentrację u dziecka?

Nauka koncentracji powinna trwać przez lata. Warto o nią dbać od samego początku, jakkolwiek to dziwnie brzmi. Oszczędzajmy niemowlakowi niepotrzebnych wrażeń. Ograniczajmy bodźce.

Gdy dziecko nieco podrośnie, kupmy puzzle, układajmy je wspólnie. Wybierajmy gry może bardziej wymagające dla rodzica, ale lepsze dla dziecka. Nie uciekajmy się zbyt często do ułatwiaczy życia jakimi są bajki, czy gry na telefonie.

Każdego dnia czytajmy z dzieckiem.

Gdy dziecko jest w wieku szkolnym, zadbajmy o uporządkowane stanowisko do nauki. Niech nie będzie tam żadnych rozpraszaczy. Motywujmy dziecko, mówmy mu, dlaczego się uczy. Uczmy się razem z dzieckiem.

Dbajmy o to, by w trakcie nauki dziecko nie korzystało ze smartfona. Wychodźmy razem na spacery. Pamiętajmy o aktywności fizycznej. Gdy dziecko za mało się rusza, to najczęściej ma problemy ze skupieniem uwagi.

Jeśli mimo powyższych metod, widzimy, że nasza córka czy syn mają poważne problemy z koncentracją – umówmy się na wizytę u psychologa. Sprawdźmy, czy powód problemów z uwagą nie jest poważniejszy.