Czego ludzie żałują w chwili śmierci? 5 najczęstsze odpowiedzi

Urodzenie dziecka to moment przełomowy. Takich chwil jest jeszcze wiele. Każda uczy życia, testuje nas i weryfikuje marzenia. Niestety często z fatalnym skutkiem.

Dlatego gdy przychodzi chwila rozstania się z rzeczywistością, zaczynamy żałować tego, czego nie zrobiliśmy, na co nie mieliśmy odwagi. Zauważamy to, co zasłoniło nam drogę do szczęścia.

Niemiecka pracownica hospicjum spisała najczęściej wypowiadane zdania przez osoby, które umarły w placówce, w jakiej pracowała. W ten sposób powstała lista rzeczy, których najczęściej żałują umierający.

1. Żałuję, że nie prowadziłam/em takiego życia, jakiego chciałem, ale takie, jakiego oczekiwali ode mnie inni. Często robimy nie to, czego pragniemy, ale to, czego oczekują od nas inni. Z obawy przed tym, co „ludzie powiedzą”, co „pomyślą  i jak nas ocenią”. Nie jesteśmy szczerzy nawet sami przed sobą, tłumimy w sobie pragnienia, nie sięgamy po marzenia. Autorka listy podkreśliła, że większość umierających, z jakimi rozmawiała, nie próbowała spełnić nawet połowy swoich marzeń.
2. Żałuję, że tak dużo pracowałem. Takie zdanie, według autorki zestawienia, padało z ust każdego pacjenta płci męskiej. Głównie dlatego, że większość z nich należała do wcześniejszego pokolenia, w którym to właśnie mężczyźni zajmowali się zarabianiem na rodzinę.
3. Żałuję, że zabrakło mi odwagi, by wyrazić swoje uczucia. Niewypowiedziane uczucia, nieujawnione żale, duszone w sobie uwagi są przyczyną wielu stresów. Nie pozwalają na szczerość w relacjach, burzą spokój oraz poczucie szczęścia. Od uczucia goryczy i oburzenia krótka droga do gorszego samopoczucia i chorób.
4. Żałuję, że nie utrzymywałem relacji z przyjaciółmi. Przyjaciele, zwłaszcza ci najwierniejsi, często nie są doceniani. Można być do nich tak przywiązanym, że ich obecność i gotowość do pomocy uważana jest za oczywistą i trwałą. Co w konsekwencji prowadzi do tego, że często zaniedbuje się relacje, które należy pielęgnować, by mogły przetrwać.
5. Żałuję, że nie pozwoliłem sobie być szczęśliwym. Niemal każdy obawia się zmian. Jednak tylko niektórych zmiany paraliżują i nie pozwalają na zrobienie kolejnego kroku. To właśnie oni, w zestawieniu pracownicy hospicjum, narzekali na to, że z własnej winy nie mogli czuć się szczęśliwi.

Co sądzicie o tym zestawieniu?